.
.
.
.
"ใจเย็นดิ่วะ— อ๊ะ"
มือเรียวสวยจับไหล่กว้างผ่านเสื้อเชิ้ตสีดำทั้งสองข้างของอีกฝ่ายแน่
ริมฝีปากหยักดูดเม้มอยู่ที่ลำคอขาวจนเจ้าของเจ็บแปลบไปหมด..
..แต่ก็เสียวไม่เบา
"เดี๋ยวเห็นรอยคีร์"
"งั้นกูกัด"
คีร์ตพุฒเอ่ยขอแต่เหมือนประโยคจะบอกซะมากกว่า
นิ้วยาวเกี่ยวคอเสื้อยืดสีขาวอีกคนลงเล็กน้อยจนเห็นไหปลาร้าสวย
ฟันคมงับลงที่ไหล่เนียนอย่างมันเขี้ยวตามนิสัยตัวเองเบาๆจนเจตน์หลุดเสียงซี๊ดออกมา
"รีบๆทำได้แล้ว— อย่าช้า"
"กูยังไม่แข็งเลย ช่วยหน่อย"
คนตัวสูงกดไหล่เพื่อนสนิทลงกับพื้นจนใบหน้าเล็กอยู่ระดับเดียวกับใต้เข็มขัดพอดี
"เรื่องมากชิบหาย"
คนตัวสูงหัวเราะในลำคอเมื่ออีกคนบ่นแต่ก็ยังลงมือปลดเข็มขัดออกพร้อมกับรูดซิบกางเกงลงจนสุด
"เสี้ยนไม่รู้จักเวลา มาทำอะไรในห้องน้ำร้านอาหารวะ"
ถึงปากจะบ่นไม่หยุดแต่มือก็ยังรูดรั้งท่อนกายใหญ่จนเริ่มมีปฎิกิริยาขึ้นมาบ้าง
"อมสักที มัวแต่บ่นอยู่ได้ครับ"
"รู้หรอก"
มือหนาเสยผมสีเทาเงินของอีกคนขึ้นจนเห็นคิ้วสวยกับดวงตาหวานเยิ้มที่เค้าชอบมองบ่อยๆ
เห็นแม้กระทั่งลิ้นเล็กที่ค่อยๆเลียส่วนหัวก่อนจะครอบริมฝีปากอิ่มลงไปช้าๆอีกต่างหาก
คนหน้าสวยปนหล่อช้อนตามองเพื่อนสนิทที่ตอนนี้ก็กำลังจ้องมองตนเองอยู่เช่นกัน..
ทำไมหน้าร้อนงี้วะ
คีร์ตพุฒมองเหมือนจะกินเจตน์เข้าไปเลยด้วยซ้ำ แม้ว่าความจริงแล้ว..
..เจตน์จะเป็นคนกินก็เถอะ
"ลึกอีก"
มือหนาขยับไปกดท้ายทอยคนที่นั่งกับพื้นช้าๆจนริมฝีปากเกือบจะกลืนเข้าไปจนหมด
แต่เพราะแรงยันที่มือของเจตน์ ทำให้รู้ว่าสุดได้แค่นี้จริงๆ
"อืม..ดีเจตน์"
คีร์ตพุฒเอ่ยชมเพื่อนสนิทที่ค่อยๆขยับริมฝีปากเข้าสุดออกสุดแบบที่เค้าชอบ
รู้ใจจริงๆว่ะ
"ไอ้พุฒกับเจตน์หายไปไหนวะ"
เสียงข้างนอกดังขึ้นท่ามกลางแรงอารมณ์ที่ต้องหยุดชะงัก
เชี่ยแล้ว
เจ้าของชื่อทั้งสองคนเสตาหันไปมองทางประตูสีขาวนวลที่ปิดสนิท
เจตนริณทำท่าจะถอนริมฝีปากออก แต่โชคร้ายหน่อยที่มือหนาจับท้ายทอยให้กดเข้ามาจนแทบสำลัก
"อื้อ!"
ครั้งนี้ได้ตายจริงๆแน่ มัยเภมกับแพลตไทป์เองก็อยู่ใกล้ๆนี่ด้วยซ้ำ คิดจะทำอะไรขอฃมันวะ
เจตน์อยากจะไอออกมาเสียงดังแต่ก็ทำได้แค่หลับตาปี๋ อมท่อนกายใหญ่ที่มันพองคับปากนี่เอาไว้
แต่สุดท้าย..
คีร์ตพุฒก็ถอนตัวตนออกจากริมฝีปากอิ่ม ปิดฝาชักโครกก่อนจะเป็นฝ่ายนั่งลงไปเอง
มือหนาดึงคนตัวเล็กที่ยังคงมึนงงกับสถานการณ์เข้ามาหาตัวจนอีกคนเซนั่งลงทับตัก
"ขึ้นให้กูหน่อย"
คีร์ตพุฒกระซิบข้างหูจนโดนมือเรียวนั่นฟาดที่ไหล่เข้าไปเต็มแรง
"มึงจะบ้าหรือไง เพื่อนมึงข้างนอกนะ"
"มึงก็อย่าส่งเสียงดิ่"
"...."
"เร็วเจตน์"
คนตัวเล็กกว่ากรอกตาก่อนจะยกตัวขึ้นถอดกางเกงยีนส์สีดำทิ้งไปข้างๆอย่างไม่สนใจใยดี
นิ้วเล็กแหวกชั้นในไปด้านข้างแบบที่ชอบทำก่อนจะจับแท่งร้อนให้ส่วนหัวถูไถกับช่องทางตนเอง
ให้ตายเหอะ ไม่ได้ทำมานานแล้วด้วย
เจตนริณกลั้นใจค่อยๆกดตัวเองลงช้าๆด้วยความเจ็บแต่ก็ไม่ได้พูดออกมา
ฟันสวยกัดริมฝีปากล่างของตัวเองแน่นจนห่อเลือด และเพราะความช้าที่ผิดปกตินั่นทำให้คีร์เกิดสงสัยขึ้นมา
"มึงไม่ได้ช่วยตัวเองเลยหรอ?"
"กูไม่ได้ยุ่งกับข้างหลัง"
ต่างฝ่ายต่างพูดเสียงเบาก่อนที่เจตน์จะค่อยๆกดตัวลงมาจนสุด
ทำเอาน้ำตาแทบไหลหมดแรงทิ้งตัวลงซบไหล่เพื่อนสนิทอย่างคีร์
"มันเดินมาเข้าห้องน้ำกันไม่ใช่หรอวะ"
"เออ— แต่ถ้าอยู่มันน่าจะตอบเราแล้วแหละ"
เสียงข้างนอกดังขึ้นมาเป็นระยะๆท่ามกลางคนสองคนที่ตัดโลกภายนอกทิ้งไปแล้ว
นิ้วยาวสอดเข้าไปข้างๆท่อนเนื้อร้อนของตนเองจนคนที่นั่งบนตักตัวสั่นเทิ่ม
"คีร์— มันแน่น เอาออก"
"ไม่ช่วยให้มึงรู้สึกดีขึ้นหรอวะ"
"ไม่ อย่ามากวนตีนกู"
คนตัวสูงร้องหึ ถอนนิ้วยาวออกก่อนจะผละร่างของอีกฝ่ายขึ้นมาจ้องตา
"มึงจะไม่เจ็บ"
"ไร้สาระ— เดี๋ยว"
"อะไร"
"ยังไม่ได้ใส่ถุงยาง"
คนตัวสูงมองหน้าเพื่อนสนิทนิ่งด้วยความเลิ่กลั่ก ตอนแรกกะว่าจะเนียนแล้วเชียว
ไม่เนียนจริงๆหรอวะ
"ใส่เดี๋ยวนี้คีร์"
เจตน์ค่อยๆลุกขึ้นให้ส่วนนั้นของอีกฝ่ายหลุดออกจากร่างกาย
เล่นเอาหวิวๆช่องท้องไม่เบา..
"งั้นใส่ให้กูด้วย"
คีร์ตพุฒทำหน้ามุ่ยหยิบซองถุงยางออกจากกระเป๋ากางเกงลวกๆจนคนตัวเล็กหลุดยิ้ม
เอาแต่ใจที่หนึ่งเลยเถอะ
เจตน์เองก็ไม่ได้อยากเสียเวลาใส่ถุงยางหรอก แต่นี่มันข้างนอก เค้าไม่อยากเลอะแล้วเสียเวลาทำความสะอาดอีก
นิ้วเรียวคีบซองสีเงินมาไว้ในมือก่อนจะฉีกซองถุงยางทิ้งไปไกลๆ
แต่แทนที่จะใส่แบบปกติ กลับไม่ทำ..
ริมฝีปากเล็กครอบถุงยางลงบนส่วนหัวของท่อนกายเพื่อนสนิทอย่างไม่บอกไม่กล่าว
ค่อยๆกดศีรษะตัวเองลงจนสุดโคนแล้วถอนริมฝีปากออกมา
เจตน์ไม่ได้สังเกตด้วยซ้ำว่าคนที่ก้มหน้ามองเค้าอยู่กำลังทำสีหน้ายังไง
"มึงชอ— อื้อ!"
ทันทีที่เจตนริณช้อนตามองคนตัวสูง มือหนาก็กระชากร่างอีกคนเข้าไปจูบหน้าตาเฉยจนเจ็บกลีบปากล่างไปหมด
ดึงรั้งร่างกายคนตัวเล็กกกว่าเข้าหาตัว ทำให้เจตน์ต้องเป็นฝ่ายกดตัวเองกลืนส่วนนั้นของเพื่อนตัวสูงตนเองแทน
เข้าง่ายกว่าเมื่อกี้อีก..
"เดี๋ยว— อ.อ๊ะ"
"ชู่ว~ พวกไอ้เภมยังอยู่ข้างนอก"
จะไม่ให้ร้องเสียงดังได้ยังไง ในเมื่อคีร์ตพุฒเป็นคนสวนกายขึ้นมาเองแท้ๆ
"อิมัย ปล่อยกูนั่งกับผู้หญิงคนนั้นได้ยังไง โคตรอึดอัด"
เสียงจิว..
"คีร์.."
"กูรู้"
"รู้แล้วทำไมยั— อ.อื้อ"
คนตัวสูงแตะนิ้วชี้และนิ้วกลางลงบนกลีบปากเล็กเบาๆ ค่อยๆดันมันเข้าไปจนเกือบสุดข้อ
"จะได้ไม่ร้องเสียงดัง"
ถึงเจตน์จะมองค้อนมาที่เค้า แต่ก็จับแขนเอาไว้แน่นแล้วดูดเลียอย่างกับของโปรดปรานซะอย่างงั้น
หึ ย้อนแย้งเก่ง
"โทษที— ไทป์ มึงกลับโต๊ะไปกับจิวก่อน ขอกูเข้าห้องน้ำแปป"
"เออๆ รีบตามมานะเว้ย"
เสียงประตูด้านนอกดังขึ้นแล้วก็เงียบลงราวกับมีคนออกไปแล้ว
แต่มัยเภมยังอยู่ล่ะคนหนึ่ง
"ขึ้นให้กูแล้วขยับให้ด้วย"
คนตัวสูงนั่งเฉยๆเลิกคิ้วให้เพื่อนสนิท ปล่อยให้คนบนตักยันมือไว้ที่ไหล่ของเค้าแล้วขยับโยกตามใจ
สะโพกสวยขยับขึ้นลงช้าๆก่อนจะค่อยๆจับจังหวะได้กลืนกินท่อนกายใหญ่จนสุดทุกครั้งที่ทิ้งตัว
เก่งชิบหายเลยเจตน์
"รีบๆทำให้เสร็จพวกมึงอ่ะ เดี๋ยวกูล็อกห้องน้ำจากด้านในให้"
เสียงของมัยเภมจากด้านนอกทำให้คีร์ตพุฒกระตุกยิ้มร้าย
ส่วนเจตน์เองที่หลับตาพริ้มก็ทำแค่ปรายตามองแต่ก็ไม่ได้หยุดขยับแต่อย่างใด
"รู้ด้วยหรอไอ้เภม"
"กูกะไว้แล้วไงว่าพวกมึงมาทำอะไร ลุกออกมาเข้าห้องน้ำพร้อมกันขนาดนี้"
"โทษทีว่ะ แต่ออกไปก็ฝากล็อกห้องน้ำให้ด้วย"
"เออ ไม่บอกกูก็ทำ"
มัยเภมถอนหายใจแรง เหนื่อยกับไอ้พวกนี้แล้ว อยู่ในนี้นานๆจะทำให้ไมเกรนขึ้นเอา
ขายาวๆเดินออกไปพร้อมกับเสียงปิดประตูบานใหญ่ คราวนี้เหลือเพียงคนสองคนจริงๆในห้องน้ำ..
"อ.อือ..เสียวว่ะ"
เจตน์สบถออกมาเมื่อตัวเองสัมผัสได้ว่าสิ่งที่อยู่ในร่างกายมันขยายใหญ่ขึ้น
มันครูดผนังด้านในจนอดบ่นออกมาไม่ได้ หรือเรียกว่าครางดีวะ
"เมื่อยยัง"
"นิดหน่อย— อ๊ะ"
คนตัวเล็กถูกยกตัวขึ้น ถอนท่อนกายร้อนออกจากร่างกายกระทันหันจนมันหวิวในช่องท้อง..
..อีกแล้ว
คีร์ตพุฒจับเพื่อนสนิทแนบใบหน้าไปกับบานประตูก่อนจะเป็นตัวเองที่ซ้อนอยู่ด้านหลังอีกคน
แหวกชั้นในไปด้านข้างและกดแท่งร้อนเข้าไปในช่องทางชื้นแฉะทีเดียวจนสุดอีกครั้ง
"อ๊ะ! บ.เบา..อึก"
เจตน์แทบจะร้องเสียงหลงเพราะคนด้านหลังกระแทกเข้ามาเร็วแถมแรงมากอีกต่างหาก
อดอยากมาจากไหนกัน
"เจตน์ กูไม่ไหวแล้ว— มึงแม่งยั่วขึ้น"
"ก.กูเปล่า..อื้อ"
มือหนาบีบเอวเพื่อนสนิทแน่นจนรับรู้ว่าอีกคนผอมลงกว่าเดิมไปเยอะมาก
ไม่กินอะไรบ้างหรอวะ
แต่สุดท้ายก็ได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจเพราะตอนนี้คนตรงหน้าสำคัญกว่าเยอะ
"ค.คีร์ อ๊ะ..กูไม่ไหว"
"กูจะเสร็จแล้ว"
เป็นเจตน์ที่เสร็จออกมาก่อนจนขาสั่นแทบจะล้มลงไป ติดที่คนข้างหลังยังคงกระแทกเข้ามาเรื่อยๆนี่สิ
คีร์ตพุฒกดแช่กายเป็นครั้งสุดท้ายในช่องทางชื้นแฉะของเพื่อนสนิทผ่านถุงยางสีใส
คนทั้งสองในห้องน้ำแคบๆหอบหายใจแรงไม่เป็นจังหวะ เหงื่อไหลอาบใบหน้าจนเปียกไปหมด
เจตน์รู้สึกเหมือนมีน้ำอุ่นๆเหนอะหนะเข้ามาในร่างกายเป็นระยะจนแอบแปลกใจ
"เหนื่อยเลยสัส ไม่เคยใส่ไม่ยั้งกับมึงขนาดนี้"
คนตัวสูงว่าพร้อมกับนั่งลงกับพื้นแถมยังดึงเจตนริณนั่งทับตักลงไปอีก
ไม่ยอมให้ส่วนนั้นออกจากตัวเค้าเลยหรือไง
แต่ยิ่งตอนที่ทิ้งตัวลงมันก็เหมือนมีน้ำอยู่ในร่างกายจริงๆนั่นแหละ
"คีร์ ถุงยางแตกหรือเปล่า"
เจตน์หันไปมองหน้าอีกฝ่ายพร้อมกับขมวดคิ้วไปด้วย
เพื่อนตัวสูงที่ทำหน้างงก็เลิกคิ้วด้วยความสงสัยก่อนจะปล่อยแขนออกจากเอวเล็กช้าๆ
เจตน์ยกตัวขึ้นเล็กน้อยจนหลุดออกมาจากส่วนนั้น ถุงยางที่คลุมท่อนกายชื้นแฉะไปด้วยน้ำเหนียวๆ
ตามด้วยน้ำของคีร์ตพุฒนั่นแหละที่ไหลออกมาจากช่องทางของคนตัวเล็กจนเลอะต้นขาเนียน
ใบหน้าหวานหันไปมองหน้าเพื่อนสนิทขวับที่ยิ้มหวานออกมาอย่างพอใจ
ซึ่งต่างจากเจตน์อย่างสิ้นเชิง
"สัสคีร์ น้ำมึงอ่ะ!!"
.
.
.
.
กลับไปอ่านต่อในจอยเลยค่า
#สถานะน้ำ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น